Kind-deel integreren

In een eerdere blog wordt geschreven over ‘kind-rol loslaten’. Een afgeleide hiervan is ons ‘geïsoleerde kind-deel’ te integreren wat echter geen sinecure is. De integratie van onze geïsoleerde kind-delen dragen bij aan onze groei naar een heel mens en is daardoor veelal de moeite waard.  Hierover meer in het vervolg.

Kind-deel

Deze blog doet een nadere verkenning naar ons geïsoleerde kind-deel of kind-delen. Een deel (of delen) dat zich in onze kindertijd niet geheel heeft weten te ontplooien naar volwassenheid. De stagnatie van deze ontplooiing is hier een gevolg van onvoldoende ervaren vervulling van essentiële en oorspronkelijke behoeften in de kindertijd. Je zou kunnen zeggen dat dit ‘behoeftige deel’ ergens geparkeerd is in ons (onder-)bewustzijn. Dit geparkeerde deel wil daar echter niet verblijven, het zoekt a.h.w. naar ontplooiing, doch ons volwassen geheel ervaart het manifesteren ervan nogal eens als lastig. Dit geïsoleerde kind-deel kan namelijk als lastig worden ervaren wanneer wij een bepaald gevoel of gedrag niet willen.

Exclusie

Het buitensluiten van delen in onszelf, hier de geïsoleerde kind-delen, heeft als effect het opsplitsen van onszelf. We splitsen ons als het ware op in 2 entiteiten; het deel dat wij toestaan -voor deze verkenning ons -volwassen geheel- en het deel dat wij afwijzen -hier het kind-deel. Effect van deze buitensluiting of exclusie betekent onder andere dat ons kind-deel door ons verlaten wordt, zoals het ook vroeger verlaten werd. We herhalen onbewust de zetten van vroeger die het buitensluiten of afwijzen bevestigen. En zo blijft ons kind-deel in min of meerdere mate een ‘verlaten en onvervuld kind’.

Herkennen

Om tot integreren te kunnen overgaan, is het essentieel om onze geïsoleerde kind-delen te herkennen en onderkennen. Het herkennen en onderkennen hiervan, kan op verschillende wijzen. Zo onderken je je eigen kind-deel bijvoorbeeld door na te gaan waarin je jezelf afwijst. Of je weet nog wanneer je iets van je ouders hebt gemist, iets wat je als kind gewoon nodig had! Je onderkent op deze manier een gemis én ook een deel van je onvervulde en meestal essentiële en oorspronkelijke behoefte. Het is een eerste stap zodra je het -aangeraakt worden in je dagelijks leven van dit deel- herkent

Toe-eigenen

In situaties waarbij je geïsoleerde kind-deel wordt aangeraakt, kan het oude mechanisme van omgang worden geactiveerd met name wanneer het een relevante* situatie of persoon betreft. Door vervolgens -meestal achteraf- na te gaan wat je hebt gemist in de betreffende situatie, kan je een (de oude) onvervulde en essentiële behoefte ontdekken. Door deze onvervulde behoefte te onderkennen en vervolgens met compassie toe te laten, eigen je je deze behoefte nu als relevant toe, terwijl deze eerder werd onderdrukt of niet toegelaten.
*relevant, bijvoorbeeld situaties met je partner, familie, vriend, collega, manager.

Integratie

Door met andere ogen te kijken naar onszelf en dan vooral naar onze geïsoleerde kind-delen, kunnen we deze kind-delen gaandeweg integreren. We hoeven deze delen niet meer af te wijzen, te negeren of te veroordelen, we kunnen deze nu zien als kansen voor groei naar volwassenheid. Omdat het een groei-proces is, is het veelal een geleidelijk proces van integreren. Waarin (kleine) stappen worden gemaakt zoals bij volwassenwording. Denk hierbij aan stappen vergelijkbaar met groei van: peuter, kleuter, kind, puber, adolescent naar volwassene. In therapie kan dit proces onder begeleiding tot ontwikkeling gebracht worden.

Resumé

Onze geïsoleerde kind-delen vragen om onze aandacht, dit is nogal eens onbewust. Vooral aspecten die wij als lastig ervaren kunnen een oorsprong hebben in onze kindertijd. De groei naar volwassenheid van deze kind-delen, kan door onze nieuwsgierigheid, compassie en verlangen geactiveerd worden. Therapeutische ondersteuning speelt hierbij een relevante rol, mede omdat het een gerichte focus vraagt waar ons dagelijks leven veelal niet op is ingericht. Gaandeweg kunnen we zo onze kind-delen inclusief ‘bemoediging en oefening’ ontwikkelen.

Karel van Nimwegen is werkzaam als Psychosociaal therapeut (Gestalt, Somatic Experiencing) en Coach bij hartsupport.nl en loopbaansupport.nl. De artikelen, blogs brengen veelal een beperkte doch zinvol geachte en of uitdagende toelichting van bepaalde psychosociale onderwerpen onder de aandacht, waarbij therapie en/of coaching perspectief kan bieden. Feedback is welkom via het contactformulier.

keywords: kind-deel, isolement, integreren, integratie, compassie, bemoediging